Podatek dochodowy od osób fizycznych (Einkommensteuer) - odnosi się on tylko do osób fizycznych. Powstaje z łącznej kwoty wszystkich dochodów osiągniętych w danym roku podatkowym pomniejszonych o zwolnienia. Podlegają mu dochody z gospodarki leśnej i rolnej, prowadzenia działalności przemysłowej, pracy samodzielnej i niesamodzielnej, dzierżawy i najmu. Podlegają mu także udziałowcy spółek cywilnych, komandytowych i handlowych (od przypadających im udziałów w zysku). W przypadku osób zatrudnionych podatek dochodowy zwany jest podatkiem od wynagrodzeń („Lohnsteuer”).
W 2010 roku po raz ostatni w Niemczech obowiązywała papierowa karta podatkowa i wpisane w niej kwoty wolne od podatku. Rok 2011 jest rokiem przejściowym, w którym wydawane są jedynie zaświadczenia zastępcze. Do 2012 r. Niemcy chcą wprowadzić nowy, elektroniczny system rejestracji podatników. Dzięki temu dane pracownika potrzebne do naliczenia odpowiedniego podatku będą przekazywane pracodawcom wyłącznie przez odpowiednie instytucje administracji podatkowej. Dane te będą przechowywane w Federalnym Urzędzie Podatkowym (Bundeszentralamt fur Steuern). W momencie, gdy ktoś podejmie pracę na nowym stanowisku pracy i powstanie obowiązek odprowadzenia podatku dochodowego od wynagrodzeń, wówczas pracodawca ściągnie niezbędne dane z tego urzędu. Osoba będzie musiała jedynie podać swój numer identyfikacyjny (ID-Nummer) i datę urodzenia.
Od pierwszych 8.004 EUR, które zarobimy w roku nie zapłacimy podatku dochodowego (małżeństwa nie płacą podatku do kwoty 16.009 EUR). Przy wyższych dochodach podatek zaczyna się od 14% i rośnie wg skali zmiennej do wysokości 45% dla dochodu, który przekracza 250.731 EUR rocznie.
Niemieckie stopy podatku od dochodów osobistych
|
Stopa podatkowa na rok 2011 |
Podstawa opodatkowania (EUR/rok) |
|
0% |
do 8.004 |
|
14% |
8.004 - 52.881 |
|
42% |
52.882 - 250.730 |
|
45% |
od 250.731 |
Przepisy dotyczące płacenia podatków zmieniają się bardzo szybko, dlatego też wiele osób korzysta z pomocy różnych biur księgowych. Istnieją także różne stowarzyszenia, które za stosunkowo niską cenę pomogą nam rozliczyć się z urzędem skarbowym. Adresy takich organizacji (Lohnsteuerverein) można znaleźć w książkach telefonicznych (www. gelbeseiten.de). Niemieckie urzędy skarbowe wprowadziły wypełnianie formularzy z zeznaniami podatkowymi w trybie on-line na swoich stronach internetowych. W tym przypadku można korzystać z wielu informacji i wskazówek tam się znajdujących.
Zaliczki na poczet przyszłego podatku pracodawca pobiera od wynagrodzenia brutto pracownika i odprowadza do urzędu skarbowego.
Od podstawy opodatkowania można odliczyć wydatki związane z wykonywaniem pracy. Do tzw. kosztów produktywnych należą:
koszty dojazdów do pracy
środki robocze (np. narzędzia, specjalistyczne książki i czasopisma)
ubrania robocze
składki na związki zawodowe.
Pracownik ma prawo odpisać sobie od podstawy podatku również koszty nie związane bezpośrednio z pracą w pośredni sposób. Np. jeśli w drodze do pracy ulegnie wypadkowi, może odpisać sobie koszty leczenia. To samo dotyczy wydatków związanych ze szkoleniami zawodowymi lub podróżami służbowymi (jeśli ich kosztów nie pokrywa pracodawca).
Jeśli pracownik był zmuszony do zmiany miejsca zamieszkania ze względu na obowiązki służbowe, może zaliczyć sobie wydatki z tym związane do kosztów produktywnych. Należy jednak przedłożyć w urzędzie skarbowym wyjaśnienie, że posiadanie dwóch mieszkań jest koniecznością do wykonywania obowiązków pracowniczych.
Wysokość podatku dochodowego jest uzależniona od klasy podatkowej, do jakiej należy dana osoba. Klasy podatkowe są ustalane corocznie na podstawie wypełnionych przez podatników kart podatkowych:
Klasa I - osoby stanu wolnego, osoby rozwiedzione i owdowiałe, jeżeli nie klasyfikują się do klasy II i III,
Klasa II - osoby stanu wolnego w gospodarstwie, w którym zameldowane jest co najmniej jedno dziecko, za które otrzymuje kwotę pomniejszenia podatku na dziecko lub zasiłek rodzinny (Kindergeld). Dla pracowników owdowiałych przynależność do tej grupy podatkowej następuje tylko wtedy, gdy nie byli w klasie III,
Klasa III - pracownicy zamężni lub żonaci, jak i również osoby owdowiałe w trakcie roku kalendarzowego, w którym nastąpił zgon małżonka,
Klasa IV - małżonkowie, jeżeli oboje uzyskują dochody z pracy. Kombinacja klas IV/V korzystna jest dla osób zarabiających prawie jednakowo, w wypadku większych różnic w zarobkach (zasada 40/60) korzystniejsza jest wersja III/V,
Klasa V - dla jednego z małżonków zamiast klasy IV, jeżeli drugi wybrał klasę III,
Klasa VI - do tej klasy zakwalifikowani są pracownicy, którzy jednocześnie pobierają wynagrodzenie z kilku źródeł zatrudnienia, tzn. w wypadku posiadania dwóch lub więcej klas podatkowych.
Gdzie rozliczać podatek?
Jeśli pracownik mieszka w Polsce i pracuje w Niemczech i przebywa tam nie więcej niż 183 dni w roku, albo pracodawca nie mieszka i nie ma siedziby w Niemczech (wynagrodzenie wypłacane jest przez siedzibę firmy w Polsce i do Polski są odprowadzane składki) - to obowiązek podatkowy wyłącznie w Polsce
W pozostałych przypadkach obowiązuje zasada, że podatek płaci się tam, gdzie się pracuje.
Jeśli mieszka i pracuje w Niemczech, to w Polsce rozlicza ewentualne dochody uzyskane np. z posiadanych w Polsce nieruchomości
Jeśli mieszka w Polsce, a pracuje w Niemczech, to podatek od pracy w Niemczech płaci w Niemczech, a w Polsce zgłasza tylko wysokość dochodu w rozliczeniu rocznym (służy to jedynie do ustalenia stawki podatku od dochodów uzyskanych w Polsce)
poleca:
