Pomiędzy Polską a Niemcami została podpisana Umowa o uznaniu ekwiwalencji w szkolnictwie wyższym (Dz.U. z 1998 r. Nr 92, poz. 584).
Na podstawie tej umowy uznaje się za równoważne tytuły zawodowe i stopnie naukowe dla celów kontynuacji kształcenia. Używanie dokumentów objętych tymi umowami dla celów zawodowych jest możliwe jedynie przez uznanie w trybie nostryfikacji.
Z powodu różnic językowych, braku wiedzy o systemie edukacji kraju ojczystego, mogą pojawić się niejasności przy przedstawianiu oryginałów certyfikatów lub ich duplikatów. Zatem warto certyfikaty przetłumaczyć u tłumacza przysięgłego na język niemiecki. Jeśli jest to konieczne, to należy poprosić o pomoc ekspertów, których można znaleźć w odpowiednich instytucjach działających w imieniu kraju, są to np.:
Izby Przemysłowe i Handlowe, które są odpowiedzialne za wszystkie kwalifikacje z sektora przemysłowo/technicznego i ekonomicznego, gdzie posiadane umiejętności zostają uznane za okres krótszy niż 3-letnie studia wyższe,
Izba Rzemieślnicza jest odpowiedzialna za kwalifikacje w rzemiośle i handlu,
Ministerstwo Rolnictwa lub Izba Rolnictwa są odpowiedzialne za kwalifikacje w zawodach związanych z rolnictwem,
Ministerstwo Edukacji lub władze oświatowe są odpowiedzialne za zawody sektora edukacyjnego,
Ministerstwo Zdrowia lub instytucje, które ono nadzoruje np. zrzeszenia medyczne, są odpowiedzialne za zawody sektora medycznego
Ministerstwo Edukacji lub władze uczelni wyższych są odpowiedzialne za tytuły w szkolnictwie wyższym (licencjat lub magister).
Ośrodkiem informacji o systemie uznawania kwalifikacji zawodowych we wszystkich krajach członkowskich UE jest ośrodek NARIC (National Academic Recognition Information Center).
poleca:
